Wet Zorg en Dwang

Per 1 januari 2020 is de Wet Zorg en Dwang (Wzd) in gang getreden.

Wat houdt de WZD in?

Zorg waarmee een wilsbekwame cliënt niet instemt

Zorg waarmee de vertegenwoordiger van een wilsonbekwame cliënt niet instemt

Zorg waarmee de vertegenwoordiger van een wilsonbekwame cliënt instemt, maar waartegen de cliënt zich verzet

 

 

Toepassing van de wet zorg en dwang binnen Nobel Zorg

Zorgorganisaties maken zelf de keuze of zij onvrijwillige zorg willen leveren. Bij Nobel Zorg passen wij geen onvrijwillige zorg toe.

Voor de vraag of een cliënt zich verzet, is het niet relevant of hij wilsbekwaam is. Ook als de cliënt wilsonbekwaam is en zijn vertegenwoordiger daarom namens hem beslist, is het van belang wat de cliënt vindt. Verzet een wilsonbekwame cliënt zich tegen de zorg? Ook dan is sprake van onvrijwillige zorg.

Soms zal onvrijwillige zorg noodzakelijk zijn. Door gedrag dat voortkomt uit dementie of verstandelijke beperking of een gelijkgestelde aandoening, kan een situatie ontstaan met (risico op) ernstig nadeel voor de cliënt of zijn omgeving. In die situatie gaat de Wijkverpleegkundige in gesprek met de huisarts en of een deskundige van een andere discipline. Doel van dit gesprek is om te komen tot vrijwillige oplossingen voor het ernstig nadeel.

Indien wij vrijwillige alternatieven vinden worden deze opgenomen in het zorgplan of ondersteuningsplan als vrijwillige zorg. Mochten wij geen vrijwillige alternatieven vinden of mocht de situatie veranderen waardoor toch een risico op ernstig nadeel ontstaat omdat de cliënt zich alsnog verzet, dan gaat de Wijkverpleegkundige in gesprek met de huisarts en mantelzorger/wettelijke vertegenwoordiger van onze client, zodat wij samen kunnen kijken naar de mogelijkheden om de zorg over te dragen naar een alternatieve zorgverlener die wel onvrijwillige zorg toepast.